วันศุกร์ที่ 10 ตุลาคม พ.ศ. 2551

ทุติยะวาระก๋อนสาร เล่าเป๋นตำนาน ค่าวซอว่าอั้น
หมู่หลวงหลาย บรรยาย สอดดั้น ลวดลายจั้นกวี
อ่านแล้วกองกึด มโนสุขขี กาพย์จ้อยกวี ม่วนแต้เสี้ยงถ้าน
ได้ฮู้ แลหัน เจยบานแม่นหมั้น แสนมัวเมา ระทึก
มันอยู่ตี่ใจ๋ จิตใต้สำนึก ผนึกกำอู้ เล่าความ
ฮีตเก่านั้น อย่าได้หละหลวม เก็บเอาใส่ความหื้อกั๋นเน้อเจ้า
ปีน้อย ลุงหนาน อาจารย์ตุ๊เจ้า วานจ่วย บอกเล่ากั๋นฟัง
อย่าล่ะฮีตฮอย อันเก่าภายหลัง เล่าสู่กั๋นฟัง สักบทเน้อเจ้า......สักบทเน้อเจ้า...


สะเทือนเยื่อนยก พับแผ่นทั้งโขง จุมนุมค่าวลง ล้านนาว่าอั้น
สรียินดี ป่อไหมแพรพั้น เป๋นเจิง ห ลืบจั้นกวี
บทบาทนี้ ม่วนงันดีหลี จาติว่ามี จั้นเจิงแบบเบ้า
ปี่ป้าน้าอา ลูกหลานต๋านเต้า เจี๋ยรจ๋าบอกเล่าค่าวซอ
อันกำที่ซื้องามเหลียกำขอ เปิ่นว่ากำยองามเหลียกำอู้
หนานตา คำจาย มาปั๋น กำอู้ เจ้าจ๋ากลี่นคู้เจยบาน
อันว่าลิ้น ถูกต้องน้ำตาล หวานลวดคอ ผดไปแผวใส้
ขอกล่าว อำลา ทูลสากราบไหว้ ยอบยั้งลงเท่านี้ก่อนแล นายเหย..

วันอังคารที่ 7 ตุลาคม พ.ศ. 2551

ยินดีครับ